ఆల్కహాల్ ప్రియులకి మన దేశంలో లభ్యమయ్యేవి విస్కీ, బ్రాందీ, జిన్, రమ్, బీర్‌లు మాత్రమే. కాని ఇవేకాక వివిధ దేశాల్లో ఇతర రకాల మద్యాలు కూడా తయారుచేస్తున్నారు. అవి మన దేశంలో సామాన్యులకి లభ్యంకావడం లేదు.
1. సాకీ- జపాన్
జపనీస్ భాషలో ‘నిహోంఘా’గా పిలిచే సాకీలో 17% ఆల్కహాల్ ఉంది. ఏడో శతాబ్దంలో క్యోటో నగరంలోని ఇంపీరియల్ పేలస్‌లో దీన్ని మొదటిసారిగా తయారుచేసారు. బియ్యంతో చేసే సాకీ పారదర్శకంగా ఉండే ద్రవం. దీంట్లో అనేక వెరైటీలున్నాయి. జపాన్‌లోని 1600 బ్రూవరీలలో సాకీ తయారవుతుంది.
2. గిన్నిస్-ఐర్లండ్
డబ్లిన్‌లో కనిపెట్టబడ్డ గిన్నిస్‌ని వేయించిన బార్లీని మాల్ట్‌చేసి, దానికి హాప్స్, నీరుని కలిపి తయారుచేస్తారు. ఈ ద్రవం నల్లగా ఉంటుంది. ఎందుకంటే, కాఫీగింజల్లా వేయించిన బార్లీ నల్లగా ఉంటుంది కాబట్టి. దీని నురగ మాత్రం తెల్లగా ఉంటుంది. ఇది బీర్ తరగతికి చెందింది.
3. బీర్- బెల్జియం
బెల్జియంలో 450 రకాల బీర్లని, వాటిని తాగేందుకు అన్ని రకాల గ్లాసులని తయారుచేస్తారు. నెపోలియన్ ఫ్రాన్స్‌ని పాలించే రోజుల్లో అక్కడినుంచి బెల్జియంకి పారిపోయి వచ్చిన క్రైస్తవ సన్యాసులు ఇక్కడ బీర్‌ని తయారుచేసేవారు. లేత బంగారు రంగులో, నురగలో ఉండే ఈ బీర్‌లో కొత్తిమీర లాంటి మూలికలు కూడా వేస్తూంటారు. గ్లాసునిబట్టి ఏ రకం బీర్‌ని తాగుతున్నారో గ్రహించవచ్చు.
4. ఆబ్సింతే- చెక్ రిపబ్లిక్
పందొమ్మిదో శతాబ్దంలో యూరప్ దేశాల్లో నిషేధించిన ఆబ్సింతే అనే ఆల్కహాల్, చెక్ రిపబ్లిక్‌లో తయారుచేస్తారు. నిషేధానికి కారణం దీంట్లో ఆల్కహాల్ శాతం 45% నుంచి 74%దాకా ఉంటుంది. మూలికల, ఆకులు, పువ్వులతో వాటి రుచి వచ్చేలా తయారుచేసే ఆబ్సింతే, ఆకుపచ్చ రంగులోకాని, రంగు లేకుండా కాని ఉంటుంది.
5. బర్గండీ వైన్- ఫ్రాన్స్
ఫ్రాన్స్‌లోని బేర్‌గోగ్నే అనే ప్రాంతంలో పండే ద్రాక్షతో తయారుచేసే ఈ వైన్ రుచి ప్రపంచంలో మరి ఇంకే వైన్‌కీ రాదు. సున్నపు రాతి నేలలో గుర్తించిన ప్రాంతంలోనే పండే ద్రాక్షపళ్ళతో చేసిన వైన్‌నే బర్గండీ వైన్ అంటారు. ఈ ప్రాంతంలోని ద్రాక్ష తోటలన్నీ తొలుత చర్చి ఆధీనంలో ఉండేవి. ఇక్కడ రెడ్ బర్గండి, లైట్ బర్గండి అనే రెండు రకాల వైన్‌లు తయారవుతాయి.
6. బెచెరోకో- చెక్ రిపబ్లిక్
36% ఆల్కహాల్ గల బెచెరోకాని తయారుచేసే పద్ధతి ప్రపంచంలో కేవలం ఇద్దరికే తెలుసు. దీన్ని బ్రూవరీలోకి వచ్చి వారిద్దరే దీన్ని వర్కర్స్ సహాయంతో తయారుచేస్తారు. అనేక రకాల మూలికలని, మసాలా దినుసులని ఓ చిన్న గోదాంలో ఉంచి ఆల్కహాల్‌తో వారంపాటు దాన్ని నాననిస్తారు. ఆ ఆల్కహాల్‌కి నీరు, చక్కెర కలిపి ఓక్ బేరల్స్‌లో రెండు నెలలు నిలువ ఉంచుతారు.
7. కైపి రోస్కా- బ్రెజిల్
ఓడ్కా, నిమ్మ రసం, చక్కెర కలిపి చేసే ఇది నిజానికి ఓ కాక్‌టెయిల్. బ్రెజిల్ దేశంలోని అన్ని బార్లలో క్లబ్‌లలో దీన్ని సర్వ్ చేస్తారు. ఇటీవలే ఇది ప్రపంచానికి తెలిసి, మిగిలినచోట్ల కూడా లభ్యం అవుతోంది.
8. జార్జి డికెల్ టెనె్నట్ విస్కీ- అమెరికా
1870లో జార్జి డికెల్ తను చేసే విస్కీ, స్కాచ్ విస్కీని పోలి ఉందని, విస్కీ స్పెల్లింగ్‌లోని ‘ఇ’ని తీసేసి దానికి కాపీరైట్ తీసుకున్నాడు. బార్లీ, రై, కార్న్‌లతో రెండుసార్లు డిస్టిల్ చేసి, వైట్ ఓక్ బేరల్స్‌లో పనె్నండేళ్ళు పాతరేసిన ఈ విస్కీకూడా బాగా ప్రాచుర్యం పొందింది. ఐతే ఇది అన్ని దేశాల్లో లభ్యంకాదు.
9. టెకూలా- మెక్సికో
మెక్సికోలోని టెకూలా ప్రాంతంలోని ‘బ్లూఅజేవ్’ అనే మొక్కని ఫెర్మెంట్ చేసి చేసే టెకూలా పారదర్శకంగా ఉండే లిక్కర్. ఓక్ కాస్క్‌లో పాతరేసిన దీంట్లో ఆల్కహాల్ శాతం ఎక్కువ (38-40%) మెక్సికో చట్టం ప్రకారం ఎర్రటి అగ్నిపర్వత బూడిదగల భూమిలో పండే బ్లూఅజేవ్ నుంచే దీన్ని తయారుచేయాలి. ఇతర దేశాల్లో దీన్ని తయారుచేయకుండా మెక్సికో దీనికి ఇంటర్నేషనల్ కాపీ రైట్స్‌ని తీసుకుంది. పదహారో శతాబ్దంలో కనిపెట్టబడ్డ దీంట్లో అయిదారు రకాలున్నాయి.
10. ఓడ్కా- పోలెండ్
బంగాళాదుంపలు, లేదా రైస్టార్చ్‌తో తయారుచేసే ఈ లిక్కర్ తాగితే పెద్దగా హేంగోవర్ ఉండదు. 16వ శతాబ్దంనుంచి దీన్ని పోలెండ్‌లో తయారుచేస్తున్నారు. ప్రతీ బాటిల్‌లో ఓ రకం గడ్డిపోచని ఉంచి బాటిల్ చేయడం ఆనవాయితీ.
1. సాకీ- జపాన్
జపనీస్ భాషలో ‘నిహోంఘా’గా పిలిచే సాకీలో 17% ఆల్కహాల్ ఉంది. ఏడో శతాబ్దంలో క్యోటో నగరంలోని ఇంపీరియల్ పేలస్‌లో దీన్ని మొదటిసారిగా తయారుచేసారు. బియ్యంతో చేసే సాకీ పారదర్శకంగా ఉండే ద్రవం. దీంట్లో అనేక వెరైటీలున్నాయి. జపాన్‌లోని 1600 బ్రూవరీలలో సాకీ తయారవుతుంది.
2. గిన్నిస్-ఐర్లండ్
డబ్లిన్‌లో కనిపెట్టబడ్డ గిన్నిస్‌ని వేయించిన బార్లీని మాల్ట్‌చేసి, దానికి హాప్స్, నీరుని కలిపి తయారుచేస్తారు. ఈ ద్రవం నల్లగా ఉంటుంది. ఎందుకంటే, కాఫీగింజల్లా వేయించిన బార్లీ నల్లగా ఉంటుంది కాబట్టి. దీని నురగ మాత్రం తెల్లగా ఉంటుంది. ఇది బీర్ తరగతికి చెందింది.
3. బీర్- బెల్జియం
బెల్జియంలో 450 రకాల బీర్లని, వాటిని తాగేందుకు అన్ని రకాల గ్లాసులని తయారుచేస్తారు. నెపోలియన్ ఫ్రాన్స్‌ని పాలించే రోజుల్లో అక్కడినుంచి బెల్జియంకి పారిపోయి వచ్చిన క్రైస్తవ సన్యాసులు ఇక్కడ బీర్‌ని తయారుచేసేవారు. లేత బంగారు రంగులో, నురగలో ఉండే ఈ బీర్‌లో కొత్తిమీర లాంటి మూలికలు కూడా వేస్తూంటారు. గ్లాసునిబట్టి ఏ రకం బీర్‌ని తాగుతున్నారో గ్రహించవచ్చు.
4. ఆబ్సింతే- చెక్ రిపబ్లిక్
పందొమ్మిదో శతాబ్దంలో యూరప్ దేశాల్లో నిషేధించిన ఆబ్సింతే అనే ఆల్కహాల్, చెక్ రిపబ్లిక్‌లో తయారుచేస్తారు. నిషేధానికి కారణం దీంట్లో ఆల్కహాల్ శాతం 45% నుంచి 74%దాకా ఉంటుంది. మూలికల, ఆకులు, పువ్వులతో వాటి రుచి వచ్చేలా తయారుచేసే ఆబ్సింతే, ఆకుపచ్చ రంగులోకాని, రంగు లేకుండా కాని ఉంటుంది.
5. బర్గండీ వైన్- ఫ్రాన్స్
ఫ్రాన్స్‌లోని బేర్‌గోగ్నే అనే ప్రాంతంలో పండే ద్రాక్షతో తయారుచేసే ఈ వైన్ రుచి ప్రపంచంలో మరి ఇంకే వైన్‌కీ రాదు. సున్నపు రాతి నేలలో గుర్తించిన ప్రాంతంలోనే పండే ద్రాక్షపళ్ళతో చేసిన వైన్‌నే బర్గండీ వైన్ అంటారు. ఈ ప్రాంతంలోని ద్రాక్ష తోటలన్నీ తొలుత చర్చి ఆధీనంలో ఉండేవి. ఇక్కడ రెడ్ బర్గండి, లైట్ బర్గండి అనే రెండు రకాల వైన్‌లు తయారవుతాయి.
6. బెచెరోకో- చెక్ రిపబ్లిక్
36% ఆల్కహాల్ గల బెచెరోకాని తయారుచేసే పద్ధతి ప్రపంచంలో కేవలం ఇద్దరికే తెలుసు. దీన్ని బ్రూవరీలోకి వచ్చి వారిద్దరే దీన్ని వర్కర్స్ సహాయంతో తయారుచేస్తారు. అనేక రకాల మూలికలని, మసాలా దినుసులని ఓ చిన్న గోదాంలో ఉంచి ఆల్కహాల్‌తో వారంపాటు దాన్ని నాననిస్తారు. ఆ ఆల్కహాల్‌కి నీరు, చక్కెర కలిపి ఓక్ బేరల్స్‌లో రెండు నెలలు నిలువ ఉంచుతారు.
7. కైపి రోస్కా- బ్రెజిల్
ఓడ్కా, నిమ్మ రసం, చక్కెర కలిపి చేసే ఇది నిజానికి ఓ కాక్‌టెయిల్. బ్రెజిల్ దేశంలోని అన్ని బార్లలో క్లబ్‌లలో దీన్ని సర్వ్ చేస్తారు. ఇటీవలే ఇది ప్రపంచానికి తెలిసి, మిగిలినచోట్ల కూడా లభ్యం అవుతోంది.
8. జార్జి డికెల్ టెనె్నట్ విస్కీ- అమెరికా
1870లో జార్జి డికెల్ తను చేసే విస్కీ, స్కాచ్ విస్కీని పోలి ఉందని, విస్కీ స్పెల్లింగ్‌లోని ‘ఇ’ని తీసేసి దానికి కాపీరైట్ తీసుకున్నాడు. బార్లీ, రై, కార్న్‌లతో రెండుసార్లు డిస్టిల్ చేసి, వైట్ ఓక్ బేరల్స్‌లో పనె్నండేళ్ళు పాతరేసిన ఈ విస్కీకూడా బాగా ప్రాచుర్యం పొందింది. ఐతే ఇది అన్ని దేశాల్లో లభ్యంకాదు.
9. టెకూలా- మెక్సికో
మెక్సికోలోని టెకూలా ప్రాంతంలోని ‘బ్లూఅజేవ్’ అనే మొక్కని ఫెర్మెంట్ చేసి చేసే టెకూలా పారదర్శకంగా ఉండే లిక్కర్. ఓక్ కాస్క్‌లో పాతరేసిన దీంట్లో ఆల్కహాల్ శాతం ఎక్కువ (38-40%) మెక్సికో చట్టం ప్రకారం ఎర్రటి అగ్నిపర్వత బూడిదగల భూమిలో పండే బ్లూఅజేవ్ నుంచే దీన్ని తయారుచేయాలి. ఇతర దేశాల్లో దీన్ని తయారుచేయకుండా మెక్సికో దీనికి ఇంటర్నేషనల్ కాపీ రైట్స్‌ని తీసుకుంది. పదహారో శతాబ్దంలో కనిపెట్టబడ్డ దీంట్లో అయిదారు రకాలున్నాయి.
10. ఓడ్కా- పోలెండ్
బంగాళాదుంపలు, లేదా రైస్టార్చ్‌తో తయారుచేసే ఈ లిక్కర్ తాగితే పెద్దగా హేంగోవర్ ఉండదు. 16వ శతాబ్దంనుంచి దీన్ని పోలెండ్‌లో తయారుచేస్తున్నారు. ప్రతీ బాటిల్‌లో ఓ రకం గడ్డిపోచని ఉంచి బాటిల్ చేయడం ఆనవాయితీ.
బంగారం... అంటే గోల్డ్... దీనినే లాటిన్‌లో అరమ్ అంటారు. గోల్డ్ కూడా ఒక కెమికల్ ఎలిమెంట్. దాని సింబల్ అఠ. గోల్డ్ అటామిక్ నెంబర్ 79. బంగారం విశిష్టత ఏమిటంటే, దీనికి కెమికల్ రియాక్షన్స్‌ని తట్టుకుని నిలబడే శక్తి ఎక్కువ ఉంటుంది. మిగతా లోహాలతో తేలికగా కలిసిపోగలుగుతుంది. కెమికల్‌గా గోల్డ్ ఒక ఎలిమెంట్ అయినప్పుడు... దాన్ని సృష్టించడం ఎలా సాధ్యమవుతుంది అని ప్రశ్నిస్తారు సైంటిస్టులు. ప్రకృతిసిద్ధంగా తయారయిన కొన్నింటినే మూలకాలు గుర్తించారు. ఇనుము ఒక మూలకం... వెండి, కాంస్యం, హైడ్రోజన్, కార్బన్, నైట్రోజన్, ఆక్సిజన్... ఇలా వేటికవే ప్రత్యేకమైన ఎలిమెంట్స్. ఇవి బేస్ ఎలిమెంట్స్. వాటి సమ్మేళనం ద్వారా తయారుచేయగలిగేవే ఇతర రసాయనాలు లేదా లోహమిశ్రమాలు (అలాయ్స్). అలాంటి ఒక కెమికల్ ఎలిమెంట్ అయిన బంగారాన్ని సృష్టించడం మానవమాత్రుడికి సాధ్యం కాదు అన్నది సైంటిస్టుల వాదన. అందుకే ఇంతవరకూ పరుసవేది ద్వారా బంగారాన్ని ఎవ్వరైనా సృష్టించారు అంటే అది నమ్మనవసరం లేదని అంటారు వారు. మరి ఇంతకాలం మనం విన్న పరుసవేది కథలన్నీ పుక్కిటి పురాణాలేనా?
ఏమిటిదంతా అంటారా?! అవును మరి ఆదునిక ప్రపంచంలో... కంప్యూటర్‌ యుగంలో... అన్నం తినడానికి కూడా ఆన్‌లైన్‌లోనే ఆర్డర్‌ ఇచ్చే కాలంలో... వున్న మనకు పై విషయం అంత తేలిగ్గా గుర్తుకు రాదు. 21వ శతాబ్దంలో... కంప్యూటర్‌ యుగంలో కాలాన్ని మర్చిపోయి కంప్యూటర్‌తో కాలం గడిపేస్తున్న నాకు కొత్త ఏడాది వస్తుందనగానే గతం ఒక్కసారిగా కళ్లముందు కదిలింది. అవును అప్పుడే సంవత్సరం గడిచిపోయింది. 365 రోజులు గిర్రున తిరిగి పోయాయి. నిన్నగాక మొన్న పోయినట్లుంది జనవరి ఒకటో తారీఖు. మళ్లీ వచ్చేసింది కొత్త ఏడాది తొలిరోజు. కాలచక్రం కంప్యూటర్‌ వేగంతో తిరుగుతోంది కదా!!
ఇందుకు పూర్తిగా మనల్ని తప్పుబట్టేకన్నా మారుతున్న కాలంతో కంప్యూటర్‌తో పోటిపడి పరుగు తీయాల్సిన జీవితం. జీవితంలో పైకి ఎదిగేందుకు ప్రపంచ నలుమూలలకు వెళ్లక తప్పని పరిస్థితులు వెరసి మనుషుల మధ్య దూరం పెరుగుతోంది. అయితే ఆ దూరాన్ని చెరిపేయకున్నా... తగ్గించుకునేందుకు ప్రయత్నిస్తూ కంప్యూటర్‌, సెల్‌, ఇతర ఆధునిక విజ్ఞానాన్ని వినియోగించుకుంటున్న తీరు కొంతలో కొంత నమయని చెప్పుకోవచ్చు.
గతంలో కేవలం ప్రముఖులకే పరిమితమైన కొత్త సంవత్సరపు వేడుకలు ఒక దశాబ్దపు కాలంగా పూర్తిగా మారిపోయాయి. నగరాలలో మొత్తం మత్తులో జోగడమే. ఈ పార్టీల కల్చర్‌ ఇప్పుడు మధ్యతరగతి వారికి వ్యాపించేసింది. ప్రత్యేకంగా నిర్వహిస్తున్న కార్యక్రమాలు... థీమ్‌లు... మధురానుభూతులు యువత గుండెల్లో నిలిచిపోతున్నాయి. వీటికి తోడు అసాంఘీక కార్యక్రమాలు కూడా పెరిగిపోతున్నాయి. ఉద్వేగం... ఉత్సాహం... ఒకటే హడావుడి... కాసింత ఒత్తిడి మరో రూపంలో చెప్పాలంటే బాధ్యతల సమాహారం. తమ జీవితంలో మరో కొత్త ఏడాదిని ఆహ్వానించేందుకు సిద్ధపడటం కన్నా అదేదో ఒక ట్రెండ్‌లాగా ఫాలో అయిపోతున్నారు. ఇక 31వ తేదీ రాత్రి పది గంటలు మొదలు ఈ పార్టీల సందడి అంతా ఇంతా కాదు. ఇటీవల ఇవి మన హైదరాబాదుసహా మిగిలిన ప్రధాన నగరాల్లో బాగా విస్తరించాయి. అమ్మాయిలు సైతం ఇలాంటి పార్టీలు ఇస్తున్నారు. గల్లీ దోస్తులు, తోటి ఉద్యోగులు... ఇలా యువతరం అందర్నీ ఒక్కచోటకు చేర్చి తీపి జ్ఞాపకాలు, సరదా సన్నివేశాలను గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ ఆనందకేళి, ఆటపాటలతో ఆ పూట ఆనందాల్లో తేలియాడుతుంటారు.
కుర్రాళ్ల వేడుకలు ఎక్కువగా వారి గదులు, ఫంక్షన్‌ హాళ్లు, శివారు రిసార్టులు, విల్లాలు, పబ్బుల్లోనే జరుగుతుంటాయి. డీజే సంగీత హోరులో యువతరం మైమర్చి ఆడిపాడతారు. అసలే కొత్త సంవత్సరపు వేడుకలు... పాటలు... డాన్సులు మారుమ్రోగుతున్నాయి. ఖర్చు అంటారా... వెయ్యి రూపాయల మొదలు లక్షల వరకు. సంతోషాలకు హద్దేలేదు. పిండి కొద్దీ రొట్టెలాగ ఎవరి స్థాయికి తగిన విధంగా వారు వెచ్చిస్తున్నారు. నగరాల్లో, పట్టణాల్లో 12 అయ్యిందంటే చాలు బైకులపై మద్యం తాగుతూ గోలచేస్తూ అరుస్తూ తిరగడం వీరి వేడుకలో ఒక భాగం. అమ్మాయిల పరిస్థితి మాత్రం ఇందుకు భిన్నం. ఇటువంటి వేడుకలలో ఇప్పుడిప్పుడే వీరూ పాల్గొంటున్నారు. వారి హాస్టల్స్‌... లేదా కళాశాలలు, పనిచోసే చోట్లలోనే వేడుకల్లో పాల్గొనేందుకు మక్కువ చూపిస్తున్నారు.
అమెరికా, కెనడా, దక్షిణాఫ్రికా వంటి దేశాల్లో ఈ రకం పార్టీలు ఎప్పటినుంచో వున్నాయి. మనకు తొలుత నగరంలోని తారలు... ప్రముఖుల పిల్లల నుంచి మొదలైన ఈ సంస్కృతి సాధారణ యువతీ యువకుల వరకు పాకింది. వీటిని నిర్వహించేందుకు పనిగట్టుకుని కొన్ని ఈవెంట్‌ మేనేజ్‌మెంట సంస్థలు సైతం నగరంలో పనిచేస్తున్నాయి. కొత్త కొత్త ఆకర్షణీయ ప్యాకేజీలలో భాగంగా ఈ సేవలను అందిస్తున్నాయి.. రకరకాల థీమ్‌లతో పార్టీలను నిర్వహించడం వీరి ప్రత్యేకత. హవాయి థీమ్‌ అంటే కొబ్బరి చెట్లు, కొడలతో కేరళ వాతావరణం ప్రతిబింబిస్తుంది. బీచ్‌ థీమ్‌లో సముద్రపు ఒడ్డున ఉన్నట్లు భ్రమ కల్పించేస్తారు వీరు. సినీ థీమ్‌ అంటే మీకు అర్థమయిపోయే వుంటుంది. హిందీ సినిమా పోస్టర్లతో అలంకరించి మరీ అలరిస్తారు. ఎవరి అభిరుచికి తగినట్లుగా వారికి వీరు సిద్ధం చేస్తారు. వీటికి రేంజ్‌ను బట్టి 50 వేల నుండి లక్షల వరకూ వసూలు చేస్తారు. ఎవరి స్థాయిలో వారు ఈ కొత్తసంవత్సరానికి సన్నాహాలు చేసుకుంటారు.
ఇప్పుడు మన దగ్గర వున్న క్యాలెండరు జనవరి ఒకటవ తేదీన ప్రారంభం అవుతుంది. నిజానికి ఆంగ్లేయుల పాలన వలన మనకు సంక్రమించింది. అనంతరం కాలంలో అదే స్థిరపడిపోయింది. దీనికి ముందు మన భారతదేశంలో వుండే క్యాలెండరుకు పది మాసాలే వుండేవట. అనంతరం ఆ పది నెలలకు ముందు జనవరి, ఫిబ్రవరి నెలలను కలిపి పన్నెండు నెలతో క్యాలెండర్‌ రూపొందింది. నిజానికి మన కొత్త సంవత్సరం మార్చితో ప్రారంభం అవుతుంది.
కొత్త ఏడాది మొత్తం మంచి జరగాలి. రాష్ట్రం ఎదుర్కొంటున్న సమస్యలన్నీ తీరిపోవాలి. అలాగే ఎప్పుడూ పాతగా కాకుండా కాస్త కొత్తగా ఆలో చించండి. గొడవపడే విషయంలో కూడా అప్పుడు ఇలా జరిగింది... ఇప్పుడు ఇలా జరిగింది అని కాకుండా కొత్తగా ప్రయత్నించండి. ప్రతి విషయాన్ని కొత్తగా ఆహ్వానించండి. సరదాలు... సంబరాలు కాదు శాంతి కావాలి. ఎన్ని వున్నా... ఎన్ని వేడుకలు చేసుకున్నా మనసులలో శాంతి లేకుండా ఏదీ సాధించలేం. కాబట్టి జీవితానికి జ్ఞానం, ధ్యానం ఎంతో ముఖ్యం. ఇందుకు మార్గాలను అన్వేషించాలి. కొత్తగా వుండాలి. ఈ ఏడాది మొత్తం అందరికీ మంచి జరగాలి. ముందుకెళ్లేందుకు అందుకు కృషి చేయాలి. 
మా వీధిలో పిల్లలం, పెద్దలం అందరం కలిసి మా ఇంటిపైనే కొత్త సంవత్సరం ముందు రోజు రాత్రి వేడుకలు చేసుకుంటాం. పది గంటల నుండి మొదలు రాత్రి పన్నెండుకు ఒక నిమిషం మందు వరకు అందరం డాన్స్‌ చేస్తాం. పెద్దవాళ్లందరూ కూర్చుని మమ్మల్ని ఎంతో ఎంకరేజ్‌ చేస్తారు. పన్నెండు అయిందంటే చాలు అందరం గట్టిగా ఒక్కసారి హేపీ న్యూ ఇయర్‌ అంటూ గట్టిగా అరిచేస్తారు. అందరం విషెస్‌ చెప్పుకున్న తరువాత తిరిగి సంతోషంతో మా కార్యక్రమాలు మొదలు పెడతాం. పాటలు, డాన్సులతో ఎంతో ఎంజాయ్ చేస్తాం. ఉదయాన్నే మిగిలిన స్నేహితులకు ఫోన్‌ చేసి విష్‌ చేస్తాం. ఎందుకంటే ఇప్పుడు స్నేహితులంతా ఒక్కోచోట వుండరు. అందరినీ కలవడం అంటే కుదరదు.
కొత్త ఏడాది అంటే నాకు వేడుకల కన్నా ముందు లక్ష్యాలు గుర్తొస్తాయి. అప్పుడే ఓ ఏడాది గడిచిపోయిందా అని అనిపిస్తుంది. అయినా ఆ రోజు మాత్రం ఆనందంగా గడుపుతాను. ఇప్పుడు వచ్చే ఏడాది మాత్రం నాకు చాలా ముఖ్యం. నా సివిల్స్‌ ప్రయత్నాలు ఈ ఏడాదితోనే ప్రారంభించాను కాబట్టి. ఇక మిగిలిన వాటిని పక్కన పెట్టాలని నిర్ణయించుకున్నా. నాలాగే ప్రతి ఒక్కరు మంచి లక్ష్యంతో మందుకెళ్లాలని కోరుకుంటున్నా. తెలంగాణ సమస్యలు... ప్రత్యేక రాష్ట్రాలు... ధర్నాలు... రైతుల ఆత్మహత్యలు వంటివాటన్నిటికీ కొత్త సంవత్సరంలో మంచి పరిష్కారం దొరకాలి. ప్రపంచంలో అందరికీ కూడా ఈ ఏడాది ఎంతో హాయిగా వుండాలని కోరుకుంటున్నాను.
నాకు కొత్త సంవత్సరం అంటే ఓ పండుగలాగే అనిపిస్తుంది. ప్రతి ఏడాది దీన్ని మా స్నేహితులతో కలిసి ఎంతో ఆనందంగా ఎంజాయ్ చేస్తాం. ఈ సంవత్సరం కూడా ప్లాన్‌ చేసుకుంటున్నాం. కానీ ప్రతి ఏడాదిలా కాకుండా ఇప్పుడు కాస్త కొత్తగా వుండాలని కోరుకుంటున్నాం. ఎందుకంటే బాధ్యతలు, సమస్యలు అన్నీ తెలుస్తున్నాయి. అందుకే ఏదైనా మంచి పని చేయాలని అనుకుంటున్నాం. మేము సరదాలకు ఖర్చు పెట్టే మొత్తంలో కొంత భాగాన్ని సమాజసేవలో వినియోగించాలని నిర్ణయించుకున్నాం. అందుకే దాని కోసం ప్లాన్‌ చేసుకుంటున్నాం.
హాయ్‌.. నాపేరు జమాల్‌ బాషా. ప్రతి సంవత్సరంలాగే ఈ సంవత్సరం కూడా 31వ తేదీ రాత్రి సెలబ్రేట్‌ చేసుకుంటాను. ఇప్పుడు కొంత మార్పు. ఎందుకంటే ఉద్యోగం చేస్తున్నాను. బయటకి వెళ్లడానికి కుదరదు. కానీ ఉదయాన్నే అంతా మామూలే. ముందుగా నా గర్ల్‌ఫ్రెండ్స్‌కి శుభాకాంక్షలు చెబుతాను. ఎందుకంటే అబ్బాయిలు ఎప్పుడైనా కలుస్తారు. అమ్మాయిలు అలా కాదు కదా! అందుకే. తరువాత నా ఫ్రెండ్స్‌తో కలిసి బయటకు వెళ్తాను. ఇదంతా ఎందుకు చెబుతున్నానంటే... ఇప్పుడు చాలామంది ఇలా లేరు. ఎస్‌.ఎం.ఎస్‌తో వాళ్ల న్యూ ఇయర్‌ అయిపోతుంది. ఇంతకుముందు గ్రీటింగ్‌ కార్డులు ఇచ్చుకునేవారు. దూరంగా వున్న వాళ్లకు కొరియర్‌ చేసేవాళ్లు. ఇది అంతర్జాతీయ స్థాయిలో జరిగేది. కానీ ఇప్పుడంత లేదు. మెయిల్... లేదా ఎస్‌ఎంఎస్‌... మరీ అయితే ఫోన్‌ కాల్‌ అంతే. నేను స్కూల్లో వున్నప్పుడు కార్డులు చేతబట్టుకుని ఉపాధ్యాయులకు కూడా ఇచ్చేవాళ్లం. ఫ్రెండ్స్‌కి పంచేవాళ్లం. ఇక ఇంటర్‌లో అయితే జనవరి ఒకటి అంటేనే కేక పుట్టించేవాళ్లం. ఆ రోజంతా అమ్మాయిలం, అబ్బాయిలం అందరం కలిసి సినిమాలకు వెళ్ళేవాళ్లం. లేదా ఏక్కడికైనా మంచి ప్లేస్‌ ఎంచుకుని అక్కడికి వెళ్లివచ్చేవాళ్లం. నా దృష్టిలో కొత్త సంవత్సరం వేడుక అంటే అందమైన పూలతో... మరో జీవితానికి స్వాగతం పలకడం... అందుకే ఆ రోజును వీలైనంత వరకు ఆనందంగా గడుపుతాను. - జమాల్‌ బాషా, డోన్‌
ఆశ్చర్యంగా ఉందా? బోనీ చెబుతున్నది అక్షరాలా నిజం. ‘‘మనిషి దేహంలో దాదాపు లక్ష కోట్ల కణాలుంటాయి. ఆ లక్ష కోట్ల కణాలు 10 లక్షల కోట్ల బ్యాక్టీరియాకు ఆవాసాలుగా మారిపోయాయి. మనలో దాదాపు 30 వేల జన్యువులు ఉంటే వాటిల్లో 100 రెట్లు అధికంగా బ్యాక్టీరియాకు ఆతిథ్యమిస్తున్నాయి. కాబట్టి ఇప్పుడు చెప్పండి.. నాకు మీరు 1-10 శాతం మాత్రమే మనుషులుగా, 90-99 శాతం బ్యాక్టీరియాగా కనిపిస్తారనడం తప్పా?’’ అని ప్రశ్నిస్తారు బాస్లెర్! కేవలం 51 మంది చేతులను పరిశీలిస్తేనే 4,742 జాతుల బ్యాక్టీరియా ఉందని తేలినప్పుడు ఇక వాస్తవ సంఖ్యను అంచనావేయడం సాధ్యమవుతుందా? అని ఆమె చెబితే ఎవరైనా నోరెళ్లబెట్టక తప్పదు మరి. అంతేకాదు... ఈ బ్యాక్టీరియా శరీరంలో చాలా తెలివిగా ప్రవర్తిస్తూ జీవక్రియలను కూడా నియంత్రిస్తూంటాయని, భాష లాంటిది కూడా అభివృద్ధి చేసుకున్నాయని ఆమె ఎనిమిదేళ్ల క్రితమే ప్రతిపాదించారు!
అసలు దేహంలో ఇంత పెద్దమొత్తంలో బ్యాక్టీరియా ఎలా పోగయిపోయిందబ్బా? అని ఆశ్చర్యం వేస్తోంది కదూ! జనాభాను పెంచుకునేందుకు బ్యాక్టీరియా పరస్పరం మాట్లాడుకుంటాయంటారు బాస్లెర్! అవి వివిధ వేర్వేరు వాతావరణాల్లో ఎలా మనుగడ సాగించగలవన్న కోణంలో ఆమె చేసిన పరిశోధనలో ఈ విషయం వెలుగుచూసింది. ప్రత్యేకమైన రసాయన సంకేతాల ద్వారా బ్యాక్టీరియా సమాచార మార్పిడి చేసుకుంటాయి. కొన్ని రకాల సముద్ర బ్యాక్టీరియా మాత్రమే రసాయన సంకేత భాషను ఉపయోగిస్తాయన్నది అప్పటివరకూ ఉన్న అంచనా. బోనీ మాత్రం తన పరిశోధనల ద్వారా ఇది అన్ని రకాల బ్యాక్టీరియాకూ వర్తిస్తుందని నిరూపించారు. బ్యాక్టీరియా భాషకు బోనీ పెట్టిన పేరు... ‘కోరమ్ సెన్సింగ్! ఇంకో విషయం... అనువుగాని చోట అధికులమనరాదు అన్న సామెతను బాగా వంటబట్టించుకున్నాయి ఈ బ్యాక్టీరియా. తమతో పోలిన బ్యాక్టీరియా నిర్దిష్ట సంఖ్యలో ఉన్నాయని నిర్ధారించుకున్న తరువాతే... ఇవి ఆతిథ్య కణం లేదా డీఎన్‌ఏపై దాడి మొదలుపెడతాయట!
పదేళ్లక్రితం నాటి మాట ఇది. అప్పట్లో బోనీ రసాయన శాస్త్రంలో పిహెచ్‌డి చేస్తోంది. ఒకానొక సందర్భంలో సిల్వర్‌మాన్ అనే ఓ శాస్తవ్రేత్త ఉపన్యాసం వింది. జన్యుశాస్తవ్రేత్త అయిన సిల్వర్‌మాన్ చెప్పిందేమిటో ఈ రసాయన శాస్తవ్రేత్తకు ఏమీ అర్థం కాలేదు. రెండు విషయాలు తప్ప... ఆయన బ్యాక్టీరియా గురించి మాట్లాడుతున్నారని... అవి తమలో తాము మాట్లాడుకుంటాయని! ‘‘బ్యాక్టీరియా మాట్లాడుకుంటాయని ఇతరులెవరైనా చెప్పిఉంటే ఆ... చెప్పావులే అని అనుకునేదాన్నేమో. మనం చదువుకున్న చదువుల్లో లేని విషయం అది. అందుకే ఆ అంశంపై ఆసక్తి పెరిగింది’’ అని బోనీ తెలిపారు. ఆ ఉపన్యాసం అయిన వెంటనే సిల్వర్‌మాన్‌ను వేడుకుని అతడి సంస్థలోనే బ్యాక్టీరియా భాషపై పరిశోధనలు ప్రారంభించారు బోనీ! 
బ్యాక్టీరియా ఉండని ప్రాంతమంటూ ఈ భూమ్మీద లేనే లేదు. అగ్నిపర్వత బిలాల్లోనైనా... మంచుగడ్డల లోపలైనా బ్యాక్టీరియా మాత్రం తప్పనిసరిగా ఉంటుంది.
చలి కాలంలో ఆరు బయట ఆడుకునే ఆటల్లోకల్లా ఎక్కువ పాపులర్ ఆట స్కీయింగ్. కాళ్ళకి మీటర్ పొడవుంటే పలుచని ప్లేట్‌లు, రెండు చేతుల్లో రెండు అంతే పొడవున్న 'స్టిక్'లు... అరికాలి నుంచి తలదాకా అంతా కప్పేసి ఉండే 'హాట్ సూట్' వేసుకున్న స్కీయర్లు మంచుకొండల్లో చాలా వేగంగా దూసుకుపోతుంటారు. ఉత్తర అమెరికా, యూరోపియన్ దేశాల్లో... మంచు పర్వతాలుండే ప్రాంతంలో ఈ రేస్‌లు జరుగుతాయి. స్వీడన్‌లో జరిగే 'గ్చట్చజూౌఞఞ్ఛ్ట' రేస్ ఈ రేసులన్నిట్లోకి పెద్దది. ఇందులో ఏటా 16 వేల మందికి పైగా పాల్గొంటారు. కొండలు, గుట్టలు దాటుకుంటూ, పడుతూ లేస్తూ 92 కి.మీ. దూరం ప్రయాణించి గమ్యాన్ని చేరుకోవడం మహామహా స్కీయర్లకే తేలిక కాదు. అది కూడా 12 గంటల్లోపల చేరుకోవాల్సి ఉంటుంది. ఏటా మార్చి నెల మొదటి ఆదివారం జరిగే ఈ పోటీని తిలకించడానికి లక్షల మంది వస్తారు. రేస్‌లకి వేదిక అయిన 'Dalarna' పట్టణం ఆ సమయంలో సందర్శకులతో నిండిపోతుంది. హోటళ్ళ రూములను నెలల ముందే బుక్ చేసుకంటారు.
వేడినీటిలో మునగవచ్చన్న తెలివి మనుషులకే కాదు కోతులకి కూడా ఉంటుంది. ఎంత కాదన్నా అవి మన పూర్వీకులు కదా! అంత తెలివి ఉంది కాబట్టే ఆ కోతులు వేణ్ణీళ్ళ ప్రవాహాల్లో చలికాలమంతా గడిపేస్తాయి.
అలస్కాలో ఏటా మార్చి నెల మొదటి శనివారం మొదలవుతుంది డాగ్ రేస్. ఒక్కో జట్టులో 16 కుక్కలు ఉంటాయి. ఓ చిన్న బండిపై వాటి యజమాని కూర్చుంటే ఆ కుక్కలన్నీ ఆ బండిని లాక్కుంటూ మంచు కొడల్లో 1,868 కి.మీ ప్రయాణించి గమ్యాన్ని చేరాల్సి ఉంటుంది. రేస్ పూర్తవడానికి 10 నుంచి 30 రోజులు దాకా పట్టవచ్చు. మార్గమధ్యంలో మంచు తుపానులకి, చలికి కుక్కలకు, మనుషులకు ఆరోగ్యం క్షీణించవచ్చు. అందుకే ఈ రేస్‌లో పాల్గొనడమంటేనే పెద్ద సాహసం. అయినా సరే ఎన్నో జట్లు ఈ రేస్‌లో పాల్గొంటాయి. కొండలు, టండ్రా గడ్డిభూములు, నదులు దాటుకుంటూ ప్రయాణిస్తాయి. ఒక్కోసారి ఉష్ణోగ్రత మరీ తగ్గి మైనస్ 70 డిగ్రీలకి చేరుతుంది. అయినా రేసులు మాత్రం ఆగిపోవు. డాగ్ రేస్ అంత పేరున్న క్రీడ అలస్కాలో మరొకటి లేదంటే ఆశ్చర్యం కాదు. అలస్కాకు చెందిన యాభైకి పైగా జట్లతోపాటు మరో 20 దేశాల నుంచి కూడా జట్లు వచ్చి ఈ రేసులో పాల్గొంటాయి. మహిళలు కూడా ఇందులో పాల్గొనడమే కాదు రెండుసార్లు గెలిచారు కూడా! ఇంతదూరం సాగే రేస్ భూమి మీద మరోటి లేదు. అందుకే దీనిని 'లాస్ట్ గ్రేట్ రేస్ ఆన్ ఎర్త్' అని అంటారు.
ఇప్పటి దాకా మనం చెప్పుకున్న ఆటలన్నీ ఆయా దేశాల ప్రత్యేకతలయితే నాలుగేళ్లకోసారి జరిగే 'వింటర్ ఒలింపిక్స్'కి మరో రకం ప్రత్యేకత ఉంది. సమ్మర్ ఒలింపిక్స్‌లో ఉండే క్రీడలేవీ వింటర్ ఒలింపిక్స్‌లో ఉండవు. కేవలం మంచులో ఆడే ఆటలే ఉంటాయి. స్కీయింగ్, ఐస్‌హాకీ, ఫిగర్ స్కేటింగ్, స్పీడ్ స్కేటింగ్, ఇలా... మొత్తం పదిహేను రకాలు ఆటలుంటాయి. వీటిని ఆటలనే కన్నా మంచుపై విన్యాసాలంటేనే బాగుంటుందేమో.
దీనికి ప్రత్యక్ష నిదర్శనం జేన్ రాబర్ట్స్, లూయిస్ అబ్రహాం. జేన్ రాబర్ట్స్ పుట్టింది పెరిగింది కాలిఫోర్నియాలో. రెడ్‌ల్యాండ్స్ అనే ప్రాంతంలోని ఒక స్కూల్లో ఫ్రెంచ్ ఉపాధ్యాయురాలు. అందరికీ మంచి చేయాలనే ఆలోచన తప్పితే- ఉద్యమాల పట్ల అంత ఆసక్తి లేదు. అలాగని తన చుట్టూ జరిగే అన్యాయాలు, అక్రమాలను ఎదిరించాలనే భావన పట్ల విముఖత కూడ లేదు. పిల్లలను మంచి వ్యక్తిత్వం ఉన్నవారిగా తీర్చిదిద్దాలనే కోరికే ఆమెను ఉపాధ్యాయవృత్తిని ఎంచుకొనేలా చేసింది. ఆ కోరికే ఆమెను రిటైరయ్యే దాకా అదే ఉద్యోగంలో కొనసాగేలా చేసింది.
"ఒక డాలర్ ఇవ్వలేనని ఎవరూ అనలేరు. కాలేజీ విద్యార్థులు కూడా విరాళం ఇవ్వటానికి ముందుకు వస్తున్నారు. సోడాకి పెట్టే ఖర్చుతో ఈ ప్రపంచంలో ఎక్కడో ఉన్న ఒక మహిళ జీవితం బాగుపడుతుందంటే అంత కన్నా ఏం కావాలి?'' అంటుంది జేన్. అయితే ఒబామా అధ్యక్ష పదవిని స్వీకరించిన తర్వాత 2009లో- యుఎన్ఎఫ్‌పీఏకు(బుష్ ఆపిన) 34 మిలియన్ డాలర్ల నిధులూ సమకూరుస్తామని ప్రకటించాడు. కాని అప్పటికే జేన్, లూయిస్‌ల ఉద్యమ ఫలితంగా నాలుగు మిలియన్ డాలర్లు సమకూరాయి.
అద్దెలు భరించడం కష్టం
ఎన్ని రకాల వోడ్కాలో..!
కొబ్బరి చట్నీ వేసుకొని కరకరలాడే దోశలను తినేయాలని ఎవరికుండదు చెప్పండి..? మనకు దోశ తినాలనిపిస్తే ఇంటి పక్కనే ఉన్న ఏ చిన్న గల్లీలోనైనా దొరుకుతుంది. అదే అమెరికాలో అయితే అక్కడి భారతీయులందరూ దోశ కోసం మైళ్లకు మైళ్లు వెళ్లి, అక్కడున్న ఇండియన్ రెస్టారెంట్లలో దోశలను తినేవారు. కానీ, ఇప్పుడు తిరుకుమార్ కందస్వామి అమెరికా వెళ్లాక... ఆయన చుట్టూ తిరుగుతున్నారు దోశల ప్రియులు. ఎందుకంటే అతను న్యూయార్క్‌లోని వాషింగ్టన్ స్క్వేర్‌లో ఓ చిన్న దోశల బండి పెట్టాడు. ఎవరికి ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు వేడివేడి దోశలను వేసి అబ్బురపరుస్తున్నాడు. భారతీయులే కాదు, అమెరికన్లు కూడా కందస్వామి దోశలను ఆవురావురుమంటూ తినేస్తున్నారట.
